1. Ad primum consilium provinciæ quod elapso biennio post prioris provincialis confirmationem locum habebit, prior provincialis convocare tenetur, præter membra consilii, priores regionales, vicarios provinciales et priores conventuales, nisi aliud a capitulo provinciali determinatum fuerit quoad priores regionales, vicarios provinciales et priores in dissitis regionibus.
2. In hoc consilio tractanda sunt omnia quæ ad bonum provinciæ utilia videbuntur, et in primis inspiciatur an ad praxim reductæ sint ordinationes et exhortationes ultimi capituli provincialis et generalis. In hoc consilio, praeter ea quae ad bonum provinciae utilia videbuntur, fiat scrutinium secretum super retentione vel absolutione prioris provincialis, ad magistrum Ordinis transmittendum. Fratres vero qui absolutionem petierint, tenentur quamprimum rationes magistro Ordinis significare. De modo hoc scrutinium faciendi  (cf. appendicem n. 14).

Inter alia, in consilio provinciæ tractari debent: 

1. institutio vel amotio prioris regionalis et prioris conventualis; 
2. præsentatio vel amotio parochi audito capitulo communitatis cui concredita est paroecia; 
3. erectio domus in conventum, ad normam n. 262; 
4. cassatio decisionis consilii vel capituli conventualis exclusis consiliariis in illo conventu assignatis; 
5. transfiliatio fratris; 
6. exclusio fratris a voce activa gravi de causa ad tempus facienda; 
7. declaratio facti ad dimissionem fratris ad normam iuris (CIC 694 § 2).

1. Syndicus provinciæ semper vocetur ad deliberationes consilii participandas, quin tamen votum habeat, nisi iam sit membrum eiusdem. Consilio provinciae semper adsint, ut audiantur, magistri novitiorum, studentium et fratrum cooperatorum, directores scholarum et collegiorum, syndicus et alii officiales provinciae quando de rebus ad eorum officium pertinentibus agitur.
2. Consilio semper adsint, ut audiantur, magistri novitiorum, studentium et fratrum cooperatorum, directores scholarum et collegiorum, et alii officiales provinciæ quando de rebus ad eorum officium pertinentibus agitur.
3. II. Adsit etiam superior quando de re maioris momenti tractatur quæ ad eius communitatem spectat.

1. In casibus urgentioribus, quando plures adesse non possunt, sufficit ut præter præsidem consilii adsint saltem duo consiliarii. In casibus ordinariis ad valorem deliberationum semper adsint saltem quatuor consiliarii. In casibus urgentioribus, quando plures non habentur ad manus, duo sufficiunt.
2. Quando agitur de rebus ad studium, ad professores et ad studentes pertinentibus, etiam quoad scholam apostolicam, semper adsit regens et moderator centri studiorum institutionalium vel promotor studiorum de quo in n. 366, 2°.

1. Consiliarii amoveri aut muneri suo renuntiare non possunt nisi de consensu magistri Ordinis. Si consiliarium ab officio cessare contingat extra capitulum provinciale, novus consiliarius a capitulo provinciali indicatus, illi substituatur, adprobante magistro Ordinis.
2. Ad consilium omnes convocandi sunt et deliberationibus adsint, nisi ex iusta causa a priore provinciali dispensentur.