Ad collaborationem inter provincias unius regionis vel nationis fovendam haberi possunt: 

1. colloquia periodica inter priores provinciales vel diversos officiales, ut magistros novitiorum, fratrum studentium et cooperatorum, regentes, professores, promotores, etc.;
2. sessiones vel commissiones interprovinciales pro problematum communium studio;
3. promotores nationales vel regionales pro diversis operibus;
4. novitiatus communis vel centra communia, iuxta normas a magistro Ordinis adprobandas;
5. conventio, de consensu magistri Ordinis ineunda, necnon pro assignationibus faciendis de una provincia ad alteram. 

1. Ad apostolatum Ordinis in servitium Ecclesiæ efficacius exercendum, oportet ut provinciæ quæ in eadem regione vel natione, præsertim quæ in territorio unius conferentiæ episcopalis existunt, non tantum occasionaliter sese adiuvent, sed etiam pro posse secundum quasdam normas ab iisdem acceptatas regulariter cooperentur.
2. Idem dicendum est de domibus vel conventibus sub immediata iurisdictione magistri Ordinis ut collaboratio omnium entitatum Ordinis in unoquoque loco efficaciter attingatur.

1. In unoquoque vicariatu adsit consilium, cuius consensum vel consilium prior regionalis vicarius provincialis circa maiora negotia exquirat, ad normam statuti vicariatus. Acta huius consilii post coadunationem priori provinciali mittenda sunt.
2. Numerus et modus electionis vel institutionis horum consiliariorum a statuto vicariatus determinentur.
3. Quando Cum autem prior provincialis, secundum normas in Libro Constitutionum et Ordinationum vel in statuto provinciæ et vicariatus stabilitas, tractare debet cum consilio provinciæ de rebus quæ vicariatum respiciunt, tunc primum etiam consilium vicariatus consulat priusquam ad consilium provinciæ requirat; casus vero confirmandi, instituendi vel amovendi priorem regionalem vicarium provincialem prior provincialis tantummodo in consilio provinciæ tractet (cf. n. 373, 1°).

Prior provincialis habeat archivum secretum in quo serventur documenta secreta, de quorum merito successorem suum certiorem reddere tenetur. Elapsis septuaginta annis post mortem fratrum de quibus in documentis agitur, ista comburantur, dummodo hoc fieri queat sine præiudicio erga eos qui adhuc vivunt, salvo iure civili attentis dispositionibus iuris civilis.

Archivista, a capitulo provinciali institutus, curam habet de archivo provinciæ in quo deponantur: 

1. documenta quæ, sive apud priorem provincialem sive apud officiales servata, pro regimine ordinario amplius necessaria non sunt;
2. documenta conventuum suppressorum;
3. scripta inedita, epistolæ vel alia documenta fratrum defunctorum aut etiam extraneorum, quæ pro historia provinciæ alicuius momenti apparent.