De devolutione iuris instituendi priorem conventualem

Salvo n. 373, 1°, ad priorem provincialem devolvitur ius instituendi priorem conventualem (cf. appendicem n. 23): quando conventus, tempore vacationis prioratus, non habet condiciones de quibus in n. 260; quod si habeat condiciones, sed unus vel plures vocalium suffragium ferre nolint aut nequeant, tunc unus sufficit ad electionem legitime perficiendam, dummodo ultima dies mensis expectetur; quando omnes vocales suæ voci renuntiaverunt nec a priore provinciali restituti fuerint; quando vocales non elegerunt aut postulaverunt infra mensem a cognita vacatione prioratus vel cassatione aut non acceptatione electionis præcedentis; quando expleto trimestri a prioratus vacatione, conventus, quacumque ex causa, nondum habuerit priorem confirmatum salvo n. 302 § II; quando in processu electionis facta fuerint septem scrutinia inutilia; quando vocales, cassata prima electione, eumdem fratrem denuo eligunt, nisi illa electio fuerit cassata propter vitium formæ tantum et non propter personam electi; quando iam factæ sunt duæ vel ad summum tres electiones a priore provinciali confirmatæ et ab electis non acceptatæ; tunc enim, post secundam electionem, prior provincialis potest, et post tertiam debet priorem instituere.

Si prior provincialis intra mensem a devolutionis notitia priorem non instituerit, ius providendi ad magistrum Ordinis devolvitur.

Nominatus prior tenetur acceptationem vel recusationem officii eodem modo ac prior electus in scriptis dare (cf. nn. 469–471).