De quibusdam prærequisitis ad ministerium exercendum

Fratres ad prædicandum et ad confessiones audiendas debita facultate sint præditi (CIC 764–765, 966 et seq.).

Fratres non prædicent intra terminos alius provinciæ, sine prævio illius prioris provincialis consensu saltem habitualiter concesso.

Fratres adprobati in examine Ordinis ad confessiones audiendas, ipso facto adprobationis ab examinatoribus subscriptæ, facultatem delegatam possident super personas Ordini subiectas, monialibus exceptis, et super alias diu noctuque in domibus conventibus nostris degentes (CIC 967–969).

Prae oculis semper habebunt fratres eorum publicas interventiones (in libris, diariis, radio et televisio, aliisque instrumentis communicationis socialis) non tantum in ipsos sed etiam in fratres eorum et Ordinem et Ecclesiam redundare. Quamobrem sedulo invigilent ut crescat mens dialogi et mutuæ responsabilitatis in iudicio eligendo tam cum fra tribus quam cum superioribus eorum. Peculiarem attentionem ferant huic critico dialogo cum superioribus maioribus si eorum dicta vel scripta ad materias disputatas alicuius momenti spectant.

Fratres ut libros edere possint, licentia in scriptis superioris maioris egent. Si superior maior de licentia concedenda dubitet ob problemata fidei morumve instituat commissionem trium peritorum ad opus examinandum. Quod si licentiam non concedat, rationes denegationis auctori communicet. Auctor, cui licentia a superiore maiore denegata est, ad magistrum Ordinis recurrere potest. Quo in casu magister Ordinis instituat commissionem ad textum examinandum. Sententia magistri Ordinis pro definitiva habeatur.

Post editum librum, unum exemplar ad archivum Ordinis et aliud ad archivum provinciæ mittatur.