Magister Ordinis, cum sit successor s. Dominici et principium unitatis Ordinis, est proprius et immediatus prælatus omnium fratrum, conventuum et provinciarum vi professionis obœdientiæ sibi a singulis sodalibus factæ.

Sit in qualibet provincia socius prioris provincialis qui in regimine provinciæ adiutorium ei præbeat. Socius sit presbyter qui trigesimum saltem ætatis annum iam attigerit. Instituatur a priore provinciali de consensu diffinitorii capituli provincialis.

Ad consilium provinciæ pertinent, dummodo in provincia sint assignati aut sint filii provinciæ in conventibus assignati sub immediata iurisdictione magistri Ordinis non tamen ad consilium generalitium pertinentes: ex-prior provincialis immediate ab officio cessans; regens studiorum; socius prioris provincialis; diffinitores ultimi capituli provincialis, usque ad sequens capitulum; consiliarii forte electi a capitulo provinciali (cf. n. 519 § II), usque ad sequens capitulum.

Adsit in qualibet provincia consilium provinciæ, eiusque consensum aut consilium exquirat prior provincialis secundum leges nostras et ius commune.

Præsidi et diffinitoribus competit plena potestas ordinaria ad normam iuris super totam provinciam, conventus et fratres, usque ad finem capituli, salvo n. 361 § II.

Capitulum regulariter de quadriennio in quadriennium celebretur seu quando prior provincialis eligendus est, et quidem tempore determinato secundum morem provinciæ.

Capitulum provinciale, cui præest vicarius provinciæ vel prior provincialis, est coadunatio fratrum qui conveniunt ad tractandum et diffiniendum de iis quæ ad vitam fraternam et apostolicam atque ad bonam administrationem provinciæ pertinent, necnon ad electiones pro provincia habendas. Præter capitulum ordinarium, de quo in paragrapho præcedenti, haberi potest extraordinarium ad electionem prioris provincialis tantummodo faciendam.