Expensas et actus iuridicos administrationis ordinariæ vel extraordinariæ, si requisitus consensus adsit, valide, præter superiores et syndicos, faciunt quoque administratores sive delegati sive deputati.

Instituta et opera, quamvis pertineant ad conventum aut provinciam aut Ordinem et subsint iurisdictioni respectivi superioris, possunt secundum statutum administrationis provinciæ vel Ordinis quibusdam iuribus frui. Eodem modo propria administratio concedi potest determinatis officialibus sive conventus sive provinciæ sive Ordinis, qui considerantur ut administratores delegati. Superiores possunt etiam intra limites statuti administrationis provinciæ vel Ordinis determinatum fratrem ad aliquod opus particulare absolvendum deputare.

Bona temporalia acquirere, possidere et administrare possunt non tantum Ordo verum etiam singulæ provinciæ et conventus.

Administratio œconomica imprimis versatur circa res quæ necessariæ sunt pro vita quotidiana fratrum eorumque apostolatu, deinceps se extendit ad ædificia in quibus communitas habitat et orat eorumque suppellectilem, necnon eorumdem conservationem. Itemque oportet ut prudens administratio etiam pro imprævisis summam capitalem tempestive paret. Fons autem primarius omnium horum bonorum est labor assiduus fratrum et moderatio in usu et sumptibus, etiamsi largitiones benefactorum grato animo suscipiamus.

Diffinitor capituli generalis intellegitur frater electus in capitulo provinciali cuiuslibet provinciæ, cui ipso iure confertur vox activa in capitulo generali. Socius diffinitoris eodem modo electus ius habet eum supplendi in casu necessitatis. Cum eodem iure supplendi eligitur eodem modo socius prioris provincialis euntis ad capitulum generale. In capitulo generali electivo, socius diffinitoris de quo in n. 407 § I, 5° et socius prioris provincialis de quo in n. 407 § I, 6° vocem habent.

Diffinitorum electio nulla indiget confirmatione ita ut eorum auctoritas incipit statim post electionem et acceptationem.

Electio diffinitorum fit die statuto (cf. n. 357), sub præsidentia vicarii provinciæ vel prioris provincialis, ad normam n. 507. Per vota secreta determinetur utrum omnes simul vel unus post alium sint eligendi. Ante electionem, de consensu maioris partis vocalium, tractatus de eligendis haberi potest. Exclusa omni postulatione, electio modo sequenti perficiatur: si diffinitores omnes simul eliguntur, electio terminatur in septimo scrutinio in quo maioritas relativa sufficit; si vero unus post alium eligitur, tunc pro quocumque diffinitore, si usque ad tertium scrutinium inclusive nullus candidatus maioritatem absolutam votorum retulerit, in quarto et ultimo scrutinio illi duo tantum præsentari possunt qui in scrutinio præcedenti maiorem suffragiorum numerum obtinuerint, firmo præscripto n. 450 § III. Instrumentum electionis non conficiatur, sed tantum constet de electione in actis capituli.

Ut quis in diffinitorem capituli provincialis eligi possit, præter condiciones sub n. 443 § I statutas, requiritur ut: non diffiniverit in capitulo provinciali immediate præcedenti; non sit prior provincialis qui immediate ante capitulum officium suum expleverit; sit in provincia assignatus, aut filius provinciæ assignatus in conventu sub immediata iurisdictione magistri Ordinis, dummodo ad consilium generalitium non pertineat. Eligi possunt in diffinitores etiam fratres qui non sunt de gremio vocalium capituli, quo in casu vocem habent in omnibus electionibus capituli, præterquam in electione prioris provincialis, si esset iteranda.