Quælibet provincia, in statuto proprio, determinet quomodo et a quibus fratribus prædictum examen peragendum sit.

Ius examinandi et admittendi candidatos ad novitiatum pertinet ad provinciam. Ad prædictum examen peragendum constituitur cœtus specialis fratrum una cum præside.

Antequam quis ad novitiatum admittatur superiores exquirere tenentur omnia documenta a iure requisita et alias informationes quæ ipsis ad hunc finem necessariæ vel opportunæ videantur.

Adspirantes clerici ad novitiatum non admittantur nisi illa studia confecerint quæ pro accessu ad studia superiora seu universitaria in propria regione requiruntur. Congruam linguæ latinæ cognitionem habeant vel quantocius acquirere satagant. Pro fratribus cooperatoribus requiritur formatio secundaria vel alia equivalens a capitulo provinciali determinata.

Adspirantes ad Ordinem antequam ad novitiatum admittantur per aliquod tempus ad ipsum præparentur. Capituli provincialis vel prioris provincialis cum suo consilio erit determinare tempus, modum et locum huius præparationis. Ad hunc finem attingendum provincia statuere potest periodum prænovitiatus ut primum gradum in itinere ad vitam religiosam ducendam. Finis huius periodi est adspirantem ad novitiatum præparare potissimum cathechetica instructione et quadam ad vitam communitariam sane ducendam institutione, necnon Ordini opportunitatem præbere discernendi de adspirantium idoneitate ad vitam dominicanam amplectendam.

Ubi opportunum fuerit de consensu capituli vel consilii provinciæ, prævia adprobatione magistri Ordinis, erigi potest schola apostolica pro iuniorum adspirantium institutione. Statuta scholæ et normæ vivendi a fratribus in hac re peritioribus determinentur, de mandato et cum adprobatione prioris provincialis cum suo consilio.

Adsit pro toto Ordine Ratio formationis, a capitulo generali vel a magistro Ordinis adprobata necnon opportunis temporibus recognoscenda, quæ generalia principia spiritualia et fundamentales normas pædagogicas tradat pro fratrum institutione, relicta provinciis cura elaborandi proprias normas pro locorum et temporum adiunctis.

In formationis conventibus vigeat vita communis vere fraterna, ita ut, servata congrua cœtuum distinctione, formandi active et gradatim participare possint vitam communitatis, ad institutionem magis solidam et completam acquirendam. Igitur omnes religiosi sint conscii propriæ responsabilitatis in iuniorum formatione.

Ubi capitulo provinciali opportunum videatur, constitui potest consilium formationis, distinctum a consilio conventuali, cuius erit de rebus ad formationem integralem pertinentibus agere, et sic magistrum adiuvare in suo munere. Huiusmodi consilii compositionem et munera determinet capitulum provinciale vel prior provincialis cum suo consilio.

Ideoque confraternitates Ordinis, præsertim SS. Nominis Iesu et SS. Rosarii, necnon associationes nostras, attentis locorum et temporum adiunctis, fratres promovere curent, ut fidelium utilitati congruant. Quoad structuram et regimen, earum statuta serventur.