Ad conventum pertinet, nisi aliter a capitulo provinciali statuatur: 

1. quidquid fratres ibi assignati labore aut industria sua vel intuitu personæ vel conventus acquirunt, necnon eorum pensiones personales cuiusvis sint generis, salvis, nn. 174 et 200 § IV;
2. dona facta in favorem conventus;
3. omnia bona decursu temporis legitime acquisita sive immobilia sive mobilia sive capitalia, eorumque reditus.

1. Si conventus vel provincia vel Ordo per suos superiores vel administratores sive ordinarios sive delegatos intra fines sui muneris debita et obligationes contraxerint, ipsa persona morales iuridica de his respondere tenetur. 
2. Eodem modo si contraxerit administrator deputatus, respondere debet illa persona morales iuridica cuius nomine actus positus est. 
3. Si contraxerit frater sine ulla superioris licentia, ipsemet respondere debet, non autem Ordo vel provincia vel conventus.

1. Instituta et opera, quamvis pertineant ad conventum aut provinciam aut Ordinem et subsint iurisdictioni respectivi superioris, possunt secundum statutum administrationis provinciæ vel Ordinis quibusdam iuribus frui.
2. Eodem modo propria administratio concedi potest determinatis officialibus sive conventus sive provinciæ sive Ordinis, qui considerantur ut administratores delegati.
3. Superiores possunt etiam intra limites statuti administrationis provinciæ vel Ordinis determinatum fratrem ad aliquod opus particulare absolvendum deputare.

1. Administratio œconomica imprimis versatur circa res quæ necessariæ sunt pro vita quotidiana fratrum eorumque apostolatu, deinceps se extendit ad ædificia in quibus communitas habitat et orat eorumque suppellectilem, necnon eorumdem conservationem. Itemque oportet ut prudens administratio etiam pro imprævisis summam capitalem tempestive paret.
2. Fons autem primarius omnium horum bonorum est labor assiduus fratrum et moderatio in usu et sumptibus, etiamsi largitiones benefactorum grato animo suscipiamus.

Ut quis in diffinitorem capituli generalis vel socium diffinitoris aut prioris provincialis eligi possit requiritur ut: 

1. sit filius provinciæ vel in ea a sex saltem annis assignatus, etsi non provinciæ filius; 
2. non diffiniverit nec elegerit eodem titulo in capitulo generali immediate præcedenti; 
3. non sit directe assignatus in domibus conventibus sub immediata iurisdictione magistri Ordinis.

1. Diffinitor capituli generalis intellegitur frater electus in capitulo provinciali cuiuslibet provinciæ, cui ipso iure confertur vox activa in capitulo generali.
2. Socius diffinitoris eodem modo electus ius habet eum supplendi in casu necessitatis.
3. Cum eodem iure supplendi eligitur eodem modo socius prioris provincialis euntis ad capitulum generale.
4. In capitulo generali electivo, socius diffinitoris de quo in n. 407 § I, 5° et socius prioris provincialis de quo in n. 407 § I, 6° vocem habent.

1. Electio diffinitorum fit die statuto (cf. n. 357), sub præsidentia vicarii provinciæ vel prioris provincialis, ad normam n. 507.
2. Per vota secreta determinetur utrum omnes simul vel unus post alium sint eligendi.
3. Ante electionem, de consensu maioris partis vocalium, tractatus de eligendis haberi potest.
4. Exclusa omni postulatione, electio modo sequenti perficiatur:
   1. si diffinitores omnes simul eliguntur, electio terminatur in septimo scrutinio in quo maioritas relativa sufficit;
   2. si vero unus post alium eligitur, tunc pro quocumque diffinitore, si usque ad tertium scrutinium inclusive nullus candidatus maioritatem absolutam votorum retulerit, in quarto et ultimo scrutinio illi duo tantum præsentari possunt qui in scrutinio præcedenti maiorem suffragiorum numerum obtinuerint, firmo præscripto n. 450 § III.
5. Instrumentum electionis non conficiatur, sed tantum constet de electione in actis capituli.