Fratres semper promptos se exhibeant ad colloquia et ad omnes opportunitates veri dialogi, sive instituendi sive prosequendi, cum asseclis aliarum religionum et cum non-credentibus In spiritu veri dialogi fratres colloquia instituant cum asseclis religionum non christianarum et cum non credentibus. Meminerint tamen præparationem specialem circa problemata exinde insurgentia omnino necessariam esse.

1. Fratres magnopere attendant ad problemata religiosa et humana pauperum atque operariorum, et specialiter eorum qui a fide longe sunt.
2. Provinciæ illas formas vitæ ac prædicationis quærant et statuant, per quas apostolatus inter illos necessitatibus obiectivis aptius respondeat.

Provincia vel vicariatus planificationem totius apostolatus conficiat et fratres ad eum præparet necnon coordinationem virium disponat ratione habita unitatis, vigoris et continuitatis apostolatus. Quæ planificatio respiciat necessitates actuales Ecclesiæ et eiusdem provinciæ vel vicariatus necnon futuram problematum evolutionem.

1. Fratres præsentes sint in universitatibus, institutis et centris scientificis necnon in scholis diversi generis et gradus, sive nostris sive alienis, præsertim ut professores et ut adsistentes religiosi.
2. Fratres sedulo parati cooperari studeant cum peritis in variis scientiis, tum participando eorum investigationes, tum quærendo modos communicandi cum eis veritatem Evangelii, ita ut progressus culturæ ad clariorem perceptionem humanæ vocationis conducat atque ad altiorem intellegentiam fidei mentes excitet.

1. Fratres ubicumque ministerium exercent sociam operam ineant cum episcopis in planificatione apostolatus sive diœcesana sive nationali.
2. Collaboratio aliis cum presbyteris et religiosis valde commendatur præsertim in iis quæ magis ad charisma nostrum pertinent, ita ut munera apostolatus nostri et aliorum mutuo se compleant in commune servitium Ecclesiæ.
3. Cum laici ratione baptismatis et confirmationis deputati sint ad apostolatum, nos cum eis ad hoc tendere debemus ut Ecclesia in omnibus campis societatis tamquam sacramentum salutis præsens fiat et maneat.
4. Fratres demum, conspicientes in omnibus hominibus bonæ voluntatis imaginem Dei creatoris et spem salutis, cum eis collaborare non dubitent quamvis eisdem nondum possint Evangelium annuntiare. 
   Attendant ad virtutes humanas et methodos discutiendi ac dialogandi quæ in cooperatione cum hominibus alius persuasionis speciali modo exiguntur.

1. Ut quis ad magisterium in sacra theologia promoveri possit requiritur:
   1. ut vita et prudentia sit commendabilis;
   2. ut, studiis complementariis absolutis, labori intellectuali saltem per decem annos totaliter se devoverit;
   3. ut a commissione de vita intellectuali provinciae capitulo provinciali praesentetur et a duabus ex tribus partibus vocalium eiusdem capituli, proponatur, vel a capitulo provinciae affiliationis iuxta eumdem modum procedendi, aut a magistro Ordinis si agatur de fratre in conventibus vel institutis eidem immediate subiectis degente;
   4. ut de valore sui laboris et capacitate ad illum prosequendum sententiam favorabilem ferat commissio ad minus trium in specialisatione scientifica promovendi peritorum, qui a magistro Ordinis seligendi sunt;
   5. 3. ut a capitulo generali vel a magistro Ordinis cum suo consilio promoveatur;
   6. 4. ut magister recenter promotus publicam lectionem det.
2. Nemo ad magisterium in sacra theologia promoveri potest nisi modo prædicto.