De sociis magistri Ordinis

1. Socii adiuvant magistrum Ordinis in exercitio sui muneris super totum Ordinem; eorum consensu vel consilio magister Ordinem regit, tractando et decernendo quæstiones maioris momenti pro vita totius Ordinis. 
2. Socii magistri Ordinis sunt non minus quam octo et non plus quam decem. Ex eis duo tres præponuntur negotiis quæ respective apostolatum, et vitam intellectualem et vitam fraternam ac formationem in Ordine respiciunt, aliis cura confertur de relatione provinciarum cum Ordine et de aliis materiis forte a magistro Ordinis ipsis commissis (cf. n. 428).

Ad socium pro apostolatu in Ordine præcipue hæc pertinent: adiuvare magistrum Ordinis in omnibus quæ ad ministerium verbi spectant; curam habere pro toto Ordine de problematibus exsurgentibus circa vitam apostolicam et evangelizationem; tamquam munus speciale circa missiones Ordinis habet negotia earum apud Sanctam Sedem pertractare, magistrum Ordinis in regimine missionum adiuvare, informationes missionales colligere et communicare.

Ad socium pro vita intellectuali in Ordine præcipue hæc pertinent: adiuvare magistrum Ordinis in promotione missionis doctrinalis Ordinis, secundum n. 90 § II; omnes provincias adiuvare ut optime provideant de fratrum formatione intellectuali tam initiali quam permanenti; curam habere de omnibus quæ ad studiorum centra sub immediata iurisdictione magistri Ordinis pertinent, inclusis Institutis scientificis et Commissione sic dicta Leonina; opportunis temporibus regentes et promotores unius vel plurium regionum congregare, congressus fovere etc.; negotia de studiis in Ordine apud Sanctam Sedem pertractare. Socio pro vita intellectuali ne imponantur alia officia quæ eum in exercitio sui muneris impediant.

Ad socium pro vita fraterna ac formatione in Ordine præcipue hæc pertinent: 

1. adiuvare magistrum Ordinis in omnibus quæ pertinent ad vitam fraternam et ad formationem religiosam fratrum, sive permanentem sive initialem; 
2. omnes provincias adiuvare ut provideant formationi religiosæ fratrum et florescentiæ vitæ fraternæ; 
3. quando oporteat, congregare simul magistros fratrum formationis initialis curam habentes sicut et promotores formationis permanentis unius vel plurium regionum; 
4. faciliores reddere provinciis innovationem et formationem formatorum, sicut et augmentum et executionem planificationum provincialium ad formationem permanentem spectantium.

Alii socii mutuas relationes provinciarum cum magistro Ordinis fovent, illumque adiuvant communicando decisiones necnon directivas normas regiminis centralis provinciis sibi addictis, illasque bene cognoscendo et, iuxta dispositiones magistri Ordinis, assidue frequentando et etiam illius vice visitandi. Super singulas provincias tamen nulla potestate gaudent. Eorum munus præcipuum est provincias adiuvare et inter illas eiusdem regionis collaborationem promovere, in praxim reducendo ea quæ de hoc in nn. 390–395 dicuntur. Præponi etiam possunt, de iudicio magistri Ordinis, aliquibus Secretariatibus.

1. Omnes socii instituuntur a magistro Ordinis, manent in munere ad sexennium, possunt tamen ad alterum sexennium iterum institui; semper relicta novo magistro Ordinis libertate fratres ad consilium generalitium pertinentes mutandi. 
2. Institutio sociorum pro apostolatu, et pro vita intellectuali et pro vita fraterna ac formatione fiat auditis omnibus prioribus provincialibus. 
3. Institutio sociorum pro relationibus provinciarum cum magistro Ordinis fiat auditis prioribus provincialibus quibus interest, qui, prius inter se de hoc convenientes, tria nomina ipsi magistro Ordinis præsentent. Magister Ordinis tenetur unum ex his tribus instituere vel denuo tria nomina præsentari petere.

Tres saltem menses ante inceptionem capituli generalis singuli socii mittant omnibus vocalibus capituli generalis relationem criticam de gravioribus problematibus uniuscuiusque competentiæ.