1. In qualibet provincia sit syndicus qui de bonis provinciæ curam habeat secundum normas pro administratione statutas. 
2. Frater qui hoc officio functus fuerit, immediate potest iterum institui, non autem tertio.

1. Ad primum consilium provinciae quod elapso biennio post prioris provincialis confirmationem locum habebit, prior provincialis convocare tenetur, praeter membra consilii, priores regionales, vicarios provinciales et priores conventuales, nisi aliud a capitulo provinciali determinatum fuerit quoad priores regionales, vicarios provinciales et priores in dissitis regionibus.
2. In hoc consilio ampliori, quod voto gaudet tantum consultivo, tractanda sunt omnia quæ ad bonum provinciæ utilia videbuntur, et in primis inspiciatur an ad praxim reductæ sint ordinationes et exhortationes ultimi capituli provincialis et generalis.

Inter alia, in consilio provinciæ tractari debent: 

1. institutio vel amotio vicarii provincialis prioris regionalis et prioris conventualis; 
2. præsentatio vel amotio parochi; 
3. erectio domus in conventum, ad normam n. 262; 
4. cassatio decisionis consilii vel capituli conventualis exclusis consiliariis in illo conventu assignatis; 
5. transfiliatio fratris; 
6. exclusio fratris a voce activa gravi de causa ad tempus facienda; 
7. declaratio facti ad dimissionem fratris ad normam iuris (CIC 694 § 2).

1. Munus consilii provinciæ est priorem provincialem adiuvare in officio rite adimplendo, præcipue in iis quæ a capitulo provinciali statuta fuerunt et decursu temporis opportuna vel necessaria videbuntur ad apostolatum et ad vitam regularem promovendam. 
2. In consilio provinciæ negotia graviora decerni debent voto decisivo nisi aliter in legibus nostris determinatum fuerit. 
3. Si suffragia aliquando fuerint æqualia, præses suo voto paritatem dirimat.