1. Ministerium prædicationis opus communitarium est et ad universam communitatem primo pertinet; unde in traditione Ordinis conventus sæpe “sacra prædicatio” vocatur. 
2. Fratres cooperatores omnes partem habent in apostolatu totius communitatis non solum sive labore suo quo necessitatibus conventus provident, sed etiam sive ministerio proprie dicto, tam cum fratribus presbyteris cooperando quam secundum indolem suam uniuscuiusque activitatem apostolicam exercendo. 
3. Superior una cum fratribus hoc munus commune prædicationis ponderet et recipiat, ut communitas integra responsabilis fiat; firmo tamen iure superioris decidendi et aliquod ministerium particulare acceptandi. 
4. In colloquiis fraternis fratres experientias et quæstiones apostolicas inter se conferant ut eas studio communi subiciant et iunctis viribus in cœtibus specialibus ministerium efficacius exercere valeant.

1. Ministerium verbi est participatio muneris prophetici corporis episcoporum, ideoque in primis oportet ut prædicatores Evangelium integrum recipiant et mysterii salutis vivam intellegentiam quærant prout ab Ecclesia traditur et explicatur. Quo spiritu evangelico et doctrina solida sit semper signata prædicatio dominicana.

2. Ut autem eius actio salutifera omnes attingere possit, necesse est non tantum attendere ad situationes et adspirationes hominum quos alloquimur sed etiam vivum commercium cum illis instituere, ut verbi revelati accommodata prædicatio lex omnis evangelizationis permaneat, præsertim apud eos qui a fide longe sunt. Sic mens nostra pateat simul et spiritui Dei et cordibus eorum quibus verbum proponitur ut communicationem lucis necnon amoris et virtutis Paracliti obtineat. 

   Quapropter fratres sciant agnoscere Spiritum in medio populi Dei operantem et discernere thesauros in variis culturæ humanæ formis absconditos, quibus ipsius hominis natura plenius manifestatur novæque viæ ad veritatem aperiuntur.

3. Fratres vitam spiritualem et virtutes humanas colere satagant ne moribus infirment quod ore proferunt.

1. Adsit in omni provincia regens studiorum qui, sub auctoritate prioris provincialis et cum consilio commissionis pro vita intellectuali provinciæ, secundum Statutum provinciæ: 
   1. promoveat et coordinet, ut præses commissionis pro vita intellectuali provinciæ, totam vitam intellectualem provinciæ; 
   2. specialem curam habeat de centro studiorum institutionalium provinciæ, et curet ut in ipso Ratio studiorum provinciæ et alia legislatio Ordinis servetur; 
   3. collaboret in impletione programmatis pro formatione permanenti a commissione pro vita intellectuali provinciæ statuti; 
   4. collaboret cum lectoribus conventualibus in promotione studii in conventibus provinciæ; 
   5. adiuvet alia centra studiorum in provincia, secundum propria statuta, et collaborationem inter illa et cum centro studiorum institutionalium provinciæ foveat; 
   6. adiuvet priorem provincialem in quæstionibus doctrinalibus solvendis; 
   7. curet de planificatione vitæ intellectualis provinciæ et de præparatione specialistarum ab ea et a centris studiorum Ordinis requisitorum; 
   8. quotannis magistro Ordinis rationem reddat. 
2. Ut quis ad officium regentis nominari possit requiritur ut: 
   1. titulo academico præditus sit, qualis requiritur pro professoribus centri studiorum superiorum; 
   2. experientiam aliquam docendi, præsertim in disciplinis theologicis vel philosophicis, habeat; 
   3. notus ob dedicationem ad studium et ad doctrinam sit. 
3. Regens a capitulo provinciali proponitur et a magistro Ordinis ad quadrienium. Durante munere: 
   1. membrum est ex officio consilii provinciæ; 
   2. præses est ex officio commissionis de vita intellectuali; 
   3. subsidium œconomicum habet in ratione æstimata (budget) provinciæ; 
   4. nominari non potest ad officia quæ eum ab exercitio sui muneris detrahunt.

1. Moderator cuiuslibet centri studiorum nominatur modo in statuto provinciæ determinando.
2. Moderatorium seu cœtus officialium maiorum cuiuslibet centri determinatur secundum statutum ipsius centri, salva § I.
3. Relatio inter moderatorium cuiuslibet centri et regentem studiorum, ut præsidem commissionis de vita intellectuali provinciæ, in ratione studiorum particulari provinciæ determinatur.

Inter centra studiorum quæ in provincia habeantur, præcipua sunt: 

1. centrum studiorum institutionalium, quod est communitas studentium et professorum Ordinis ordinarium studiorum curriculum, præcipue philosophicum et theologicum, secundum traditionem Ordinis peragens;
2. centrum studiorum superiorum, quod est communitas fratrum qui institutiones, in quibus cursus academici saltem ad gradum licentiæ docentur, gerunt; tales sunt facultates ecclesiasticæ et universitates quæ sunt ipsius Ordinis vel sub eius cura positæ sunt, vel quarum fratrum est pars constitutiva;
3. centrum studiorum specialium, quod est communitas fratrum qui investigationibus et publicationibus et programmatibus in aliqua materia speciali, etiam sine activitate didactica, incumbunt;
4. centrum formationis permanentis, quod est communitas fratrum qui omnia quæ ad formationem permanentem, præsertim illorum qui ministerium in Ecclesia exercent, respiciunt, investigant et programmata apta vel præparant vel præbent.

1. Etsi in quolibet conventu vita intellectualis florere debeat, habeantur tamen centra ubi fratres peculiari modo studio se consecrent.
2. Centrum studiorum in Ordine est communitas fratrum qui studio pleno tempore et modo stabili incumbunt; constat ad minus ex tribus fratribus, debitis qualificationibus præditis; apta bibliotheca et aliis subsidiis laboris, sicut etiam fontibus œconomicis stabilibus dotata sit.
3. Centrum potest esse pars alterius communitatis, scilicet conventualis. Potest numerare inter membra sua fratres ex aliis conventibus.
4. Iura et obligationes cuiuslibet centri studiorum provinciæ, et etiam modus quo regitur, in Ratione studiorum particulari provinciæ includitur, et cum illa adprobatur.
5. Centra studiorum Ordinis polleant valore vere scientifico et relationes habeant cum similibus institutis et mundo universitario regionis.

1. Ad priorem provincialem præcipue pertinet:
   1. curare ut in planificatione, de qua infra n. 107, debita attentio præbeatur exigentiis vitæ intellectualis et apostolatus doctrinalis, salvis iis quæ de formatione fratrum dicuntur n. 226;
   2. cooperari cum magistro Ordinis in promovenda missione doctrinali Ordinis;
   3. promovere collaborationem inter conventus et fratres suæ provinciæ necnon cum aliis provinciis præsertim finitimis;
   4. fovere fratrum participationem sessionibus studiorum, secundum congruentiam officii vel ministerii eorum;
   5. in visitatione canonica curare de recta observantia eorum quæ de studio præcipiuntur, speciatim de statu bibliothecarum;
   6. quolibet anno cum suo consilio statuere summas pecuniæ necessarias ad studiorum promotionem.
2. In hoc munere adiuvatur a commissione de vita intellectuali provinciæ. Membra huius commissionis sunt regens studiorum qui est eius præses, moderator centri studiorum institutionalium, promotor formationis permanentis et alii qui eliguntur iuxta modum in statuto provinciali determinatum. Huius commissionis, sub auctoritate prioris provincialis est:
   1. consilium prævium dare in rebus maioris momenti ad studia pertinentibus;
   2. rationem particularem provinciæ proponere et applicare;
   3. centrorum studiorum provinciæ activitates coordinare;
   4. quotannis rationem reddere in consilio provinciæ de vitæ intellectualis statu in provincia.
3. Adiuvatur etiam a promotore provinciali formationis permanentis, a capitulo designando, cui munera et dedicatio ab ipso capitulo præscribentur.
4. Pro vicariatibus provinciæ, modus analogus ad studium promovendum in statuto ipsorum stabiliatur.