1. Adsit in omni provincia promotor formationis permanentis cuius est sub auctoritate prioris provincialis:
   1. programmata annualia formationis permanentis elaborare, adiuvante commissione de vita intellectuali provinciæ;
   2. cum prioribus et lectoribus conventualibus necnon superioribus domorum semel saltem in anno huiusmodi programmata (provinciæ nempe et conventuum domorumque) coordinare, audito tamen regente studiorum quando agitur de studiis;
   3. communicationes inire cum aliis centris et institutis pro formatione permanenti necnon cum in hac disciplina peritis.
2. Promotor provincialis formationis permanentis a capitulo provinciali ad quadriennium instituitur. Durante munere:
   1. moderator est centri formationis permanentis provinciæ, salvo n. 92-bis § I;
   2. membrum est commissionis de vita intellectuali provinciæ;
   3. subsidium œconomicum in ratione æstimata (“budget”) provinciæ quotannis habet.

Propositum fundamentale formationis permanentis est renovatio et maturatio fratrum secundum diversas “ætates” eorum vitæ, ut semper magis idonei fiant ad annuntiandum Verbum Dei gentibus, quæ rebus mundi hodierni adiunctis signantur. 

In communitate provinciali munus formationis permanentis pertinet ad priorem provincialem, cui assistit promotor provincialis formationis permanentis; in communitate conventuali ad priorem conventualem, cui assistit lector conventualis, et ad capitulum conventuale; in communitate vero domus ad superiorem.

1. Post adprobationem in consilio et examine peracto circa ordinem suscipiendum coram examinatoribus a capitulo provinciali designatis, superior maior litteras dimissorias conficiat ad episcopum diœcesanum mittendas, servatis de iure servandis (cf. appendicem n. 10).
2. Litteras dimissorias prior provincialis ne concedat, nisi filiis suæ provinciæ vel fratribus in sua provincia assignatis, de consensu prioris provincialis provinciæ affiliationis.

Ad ordines promoveri possunt tantum fratres qui: 

1. sint professi a votis sollemnibus; 
2. debitis qualitatibus præditi sint; 
3. a proprio superiore maiore præsententur; 
4. a consilio conventuali adprobentur, cuius est examinare si ordinandi requisita habeant (cf. CIC 1029 et 1051).

1. Centrum studiorum institutionalium dirigitur a cœtu professorum sub præsidentia moderatoris. Huius cœtus est in centro studiorum ea omnia quæ ad studium pertinet promovere, respectu semper habito ad integram fratrum formationem. Rationum particularium erit determinare quinam docentes ad professorum cœtum iure pleno pertineant et qualis sit participationis modus studentium in hoc cœtu.
2. Moderatorium huius centri in exercitio sui muneris subditur priori provinciali. Subditur priori conventuali vero in omnibus quæ ad vitam religiosam et regimen communitatis spectant.
3. Professores et studentes sub auctoritate moderatorii, ad studium promovendum libenter collaborent.

Cooperatio in studiis institutionalibus intra Ordinem fieri potest: 

1. constituendo in aliqua natione vel regione, salvo n. 233, centrum studiorum institutionalium interprovinciale, suum particulare statutum habens, in quo totum curriculum secundum Rationem studiorum generalem Ordinis fratribus plurium provinciarum præberi potest;
2. præbendo in centro unius provinciæ partem curriculi (e.g. formatio philosophica pro studentibus duarum vel plurium provinciarum), et aliam partem in centro alterius provinciæ. Hæc collaboratio regitur secundum statutum particularem inter provincias concordatum;
3. offerendo provinciis qui studentes ad centrum alicuius provinciæ mittunt aliquam participationem, saltem consultivam, in regimine illius centri;
4. mittendo studentes ad centra studiorum superiorum Ordinis, præsertim internationalia, salvo semper n. 233.

1. Quælibet provincia proprium centrum studiorum institutionalium habeat, ut studentibus provinciæ formationem intellectualem secundum traditionem Ordinis et etiam provinciæ præbeat. Cœtus professorum huius centri, constitutus secundum Rationem studiorum particularem provinciæ, sub præsidentia moderatoris, responsabilitatem pro studiis institutionalibus fratrum habet, etiamsi studia extra ipsum centrum vel etiam extra provinciam faciunt.
2. Centrum studiorum institutionalium in quo totum curriculum a Ratione studiorum generali Ordinis requisitum ab ipso centro præbetur, optime formationem intellectualem secundum traditionem Ordinis præstat. Provinciæ pro posse talia centra constituant et roborent.
3. Ubi propter numerum exiguum studentium, vel carentiam professorum aptorum, vel utilitatem collaborandi cum aliis institutis pro bono ecclesiæ, centrum studiorum provinciæ non præbet curriculum et studentes, de consensu magistri Ordinis, frequentant instituta vel facultates ad Ordinem non pertinentes, ipsum centrum tamen aliquos cursus vel exercitationes studentibus præbeat, ut illi realem experientiam habeant de studio intra communitatem Ordinis, præsertim in materiis quæ traditionem doctrinalem Ordinis respiciunt.
4. Quando studentes ad centra studiorum institutionalium alterius provinciæ pro studiis institutionalibus mittuntur, ad centrum studiorum institutionalium propriæ provinciæ alligati remanent, ad illum revertuntur saltem pro aliquibus experientiis studii intra propriam provinciam, et cœtui professorum illius centri subditi sunt quantum ad planificationem et coordinationem studiorum suorum.
5. Quando studentes ad centra studiorum superiorum Ordinis et alia centra studiorum superiorum mittuntur, quantum ad planificationem et coordinationem studiorum suorum, regenti studiorum subduntur.